Hallo allemaal,

Na een aantal drukke weken te hebben gehad is het weer eens tijd om jullie op de hoogte te stellen van mijn ervaringen. Ik zal voor het gemak maar even verder gaan vanaf het punt waar ik mijn rijbewijs heb gehaald, en ben begonnen met reizen.

Aangezien ik al in Brisbane en Gold Coast ben geweest, werd de eerstvolgende stop Byron Bay. Byron Bay is een hippie/surf stad die heel bekend is en waar dan ook veel toeristen en backpackers stoppen. Sommige mensen vinden deze stad helemaal geweldig, aangezien er altijd wel iemand rond loopt die gekker is dan jou. Door al het toerisme is deze stad zijn charme wel een beetje verloren. Het was na mijn idee een hele drukke, maar toch kleine stad, waar niet heel veel te beleven is. Natuurlijk moet je hier wel even langs zijn geweest, als je toch in de buurt bent. Veel andere backpackers zeiden dat het zo geweldig was dat ze vaak langer bleven dan gepland. Ik heb 2,5 dag doorgebracht in en rond Byron, wat erg gezellig, leuk en mooi was, maar ook lang genoeg. Aangezien ik een auto heb ben ik met andere backpackers een dagje rond om Byron Bay gaan kijken. Hier zijn nog veel kleine ouderwetse dorpjes, waar je nog het oude Byron Bay tegen komt.

Na Byron ben ik naar Yamba gereden, dit is een kleine rustige stad aan de kust. Hier waren weer enkele punten die je even mee moest nemen, maar niet echt spectaculair. Het beste was het “groene” en “blauwe” meer (zie foto), hier kon je namelijk cliff springen. (zie filmpje)

Verder was er in Yamba niet veel te zien of doen, dus ben ik doorgereden naar Coffs Harbour. Coffs Harbour is een oude haven stad, waar vroeger de grote hout industrie was gevestigd. Nu is het een stad waar veel mensen voor een nacht stoppen (, een foto met de grote gele banaan maken) en hun reis langs de oostkust weer vervolgen. Ik had een nacht geboekt in een rustig hostel, waar we s ’avonds rustig buiten een biertje of 2 aan het drinken waren. Echter waren er ook families die in het hostel verbleven, waardoor we na 10 uur netjes verzocht werden na het strand te gaan om verder te drinken. Eenmaal bij het strand aangekomen, kwamen we nog enkele andere reizigers tegen. Dit leiden tot een zeer gezellige, (lees dronken) en geslaagde avond. Bij de mensen die we leerde kennen hier was een Duitse jongen die in Sydney woont. Ik was met hem aan het praten, en we kregen het over de plannen voor oud op nieuw. Ik zei dat ik in mijn auto wilde gaan slapen, aangezien de prijzen voor hostels en hotels niet te betalen waren. Hij vertelde mij toen dat hij nog op vakantie zou zijn met de jaarwisseling, en dat ik anders zijn kamer voor een klein bedrag wel kon huren. Dus zo gezegd zo gedaan, ik hem dronken 100 dollar overgemaakt, en hij mij dronken de sleutel van zijn kamer gegeven. (Waar dat drinken toch niet allemaal goed voor kan zijn.)

Coffs Harbour had mij inmiddels genoeg opgeleverd, en voor de Duitser zich kon bedenken, ben ik snel doorgereisd richting Dorrigo National park. Op weg naar het park reed ik over The waterfall road, waar links en rechts van de weg kleine en grotere watervallen te zien waren. Dorrigo national park is een erg mooi regenwoud met waterval, dus ik dacht mooi vroeg die kant op te gaan om het meeste uit mijn dag te halen. Het positieve was dat het niet zo druk was, maar aangezien het die nacht had geregend was er bij het uitkijkpunt niet veel te zien. (zie foto) Na deze geweldige ervaring ben ik een mooie route door het regenwoud gaan lopen. Hier was het in het begin ook nog erg mistig, maar het was wel droog. Echter naarmate ik halverwege was begon het te regenen, (wat een verrassing in een regenwoud ) ik had er even niet bij nagedacht dat dit zou gebeuren en was mooi zeiknat aan het einde van de route. Beetje jammer, maar dat kan de beste overkomen zullen we maar zeggen.

De volgende dag ben ik doorgereden naar Port Macqaurie. Hier ben ik een stuk langs de kust afgelopen, waar mensen op elke steen een tekening/verhaal konden schilderen. (zie foto) Verder was er een mooi park waar honderden vleermuizen aan de bomen hingen. (zie foto) En Port Macqaurie heeft het enigste Koala ziekenhuis ter wereld. Hier ben ik ook nog even langs geweest, maar ik vond het een beetje een leuke naam die ze bedacht hadden voor een opvangcentrum voor gewonde dieren. Ik ben namelijk in Sydney ook naar een opvangcentrum voor gewonde dieren geweest. Hier worden wilde gewonde dieren opgevangen, verzorgt en later weer teruggezet in de natuur. In Sydney waren er ook koala’s aanwezig, dus wat het koala ziekenhuis nu zo bijzonder maakt is mij niet helemaal duidelijk.

Na Port Macqaurie ben ik doorgereden naar Nelsons Bay. Hier hebben ze kleine duinen aan het strand, waar je kunt sand boarden. Aangezien de kans op wintersport dit jaar erg klein is dacht ik dat dit een mooie vervanger zou zijn voor het snowboarden. Het sand boarden was inderdaad wel leuk om te doen, maar er zijn enkele grote verschillen die het minder interessant maken. Punt een is een kleine berg, je bent binnen 20 sec onder. Punt 2 het is er 30 tot 40 graden, wat er meteen weer voor zorgt dan je je voeten verbrand aan het zand. Punt 3 als je valt, wat nogal eens gebeurd, komt er geen sneeuw maar zand je broek en t shirt in. En punt 4 is het slechtste en meest ergerlijk, ze hebben geen liften. Je mag dus met 30 a 40 graden lekker op blote voeten en je broek vol zand de duinen op lopen.

Nelsons bay is een half uurtje van Newcastle vandaag, hier ben ik voor 2 dagen gestopt. Newcastle is een mooie, voor Australische begrippen, oude stad. Ze hebben hier mooie stranden, parken en routes om de stad te verkennen. Het was hier dus voornamelijk veel lopen, en kijken wat de stad had te bieden. S’ avonds kon ik hier gratis in een park in mijn auto slapen, wat een mooi goedkoop voordeel was. Het is echter niet heel handig om de autosleutels in de auto te leggen, en dan de laatste deur die van de binnenkant is gesloten dicht te maken. Dan sta je dus mooi om half 11 s’ avonds met een dik vest aan buiten de auto te bedenken hoe je hier weer onderuit gaat komen. Gelukkig krijg je met een tentstok die tussen de rubbers van de ramen passen veel voor elkaar. (zie foto) Het raampje kon ik weer openschuiven, om ze de sleutels te pakken, en lekker warm in de auto te slapen.

Vanuit Newcastle ben ik teruggereden naar Sydney, om oud op nieuw te vieren. Aangekomen in de goedkope en zeer ruime kamer, leerde ik de 3 huisgenoten van de Duitser kennen. Zeer aardige mensen, die mij alle voorziening lieten zien, en waarmee ik de hele dag FIFA heb gespeeld.

Het was nog altijd onduidelijk waar we oud op nieuw zouden gaan vieren, maar op 30 december waren we op een feest met alleen maar Nederlanders, en bijna iedereen ging naar Luna park. (Luna park is een oud klein attractiepark in de haven van Sydney.) Dit zorgde er ook voor dat bijna niemand van plan was vroeg op te staan om in een park een plekje te bemachtigen om s’ avonds het vuurwerk goed te kunnen zien. Toen heb ik ervoor gekozen om toch maar voor Luna park een kaartje te kopen. Dit was pijn geld voor een backpacker, aangezien dit meer dan 100 euro was, en de drank er niet bij zat. Maar toen wij met meerdere Nederlanders eerst lekker lang in bed konden blijven liggen, om erna rond 5 a 6 uur richting Luna park te gaan was dit al een enorm voordeel. Eenmaal in het park was het wel leuk om enkele attracties mee te pakken, aangezien bijna alle hiervan open en gratis waren. Hierna zijn we even gaan kijken naar het vuurwerk van 9 uur. Dit wordt elk jaar gedaan voor de kinderen, die hierna naar bed kunnen worden gebracht. Het vuurwerk van 9 uur viel mij toch wat tegen, aangezien menig festival waar ik ben geweest een betere show had. Na het vuurwerk van 9 uur zijn we echter mooi vooraan blijven zitten om onze plekken niet te verliezen. We hebben toen 2 uur in de drukte zitten wachten, en we zijn per minuut onze investering in het kaartje meer gaan waarderen. Het zou geen doen zijn om vanaf 6 of 8 uur s’ morgens op een plekje te moeten zitten om het vuurwerk om 12 uur te kunnen zien.

Na 2 uur wachten was het dan eindelijk zo ver, HET vuurwerk in Sydney. We hadden een goed zicht op de brug, waar het vuurwerk het beste is. Verder konden we ook nog een andere locatie zien waar ze vuurwerk afstaken. Op sommige momenten had je gewoon even te weinig ogen. Het was prachtig om te zien, en de 2 uur wachten zeker waard. Toen het vuurwerk was afgelopen, was er gelukkig nog een groot feest bij Luna park. Dit was een groot voordeel, aangezien na 12 uur de eerste 2 uur openbaar vervoer geen optie is door de drukte.

Maar dan zoals altijd natuurlijk ook even de MAAR kant. Het vuurwerk was prachtig, maar toch voor ons gevoel vrij kort. Na 15 a 20 minuten was het wel gedaan, en hierbij was het zo dat het vuurwerk niet aan een stuk doorging. Het wisselde een beetje tussen de plekken die wij konden zijn. Wanneer je namelijk aan de andere kant van de brug stond, kon je ook een lichtshow op de brug zien.

Kort even nieuwjaarsavond Sydney. Wanneer je meer dan een half jaar ervoor weet dat je naar Sydney gaat met oudejaarsavond, boek heel vroeg. Wanneer ik het zelf nog eens zou doen zou ik aan de andere kant (opera house kant) graag op een (party)boot het vuurwerk willen zien. Dit kost waarschijnlijk nog meer dan dat dit heeft gekost, maar je hebt het beste uitzicht, je hoeft niet vroeg in de drukte te staan, en je hebt meteen een feest voor achteraf.

Dan even tussendoor, mijn excuses voor dit lange verhaal. Had geen idee dat ik zoveel te melden had. Misschien voor de volgende keer als ik daadwerkelijk alleen aan het reizen ben een snellere update. Dit zorgt er meteen voor dat ik niet meteen uren kwijt ben met foto’s uitzoeken en een verhaal te typen. Van de andere kant is het natuurlijk ook goed om nu al terug te kijken naar de mooie tijd die ik hier heb, en alles wat ik meemaak. Het blijft voor mij lastig om op elk moment te genieten, en te beseffen dat het niet vanzelfsprekend is dat ik dit allemaal meemaak. Het wordt een normale manier van leven, wat ervoor zorgt dat je bepaalde activiteiten en bezienswaardigheden als normaal gaat zien.

Zo weer even terug naar het verhaal. Nieuwjaarsdag staat natuurlijk altijd in het teken van de Nieuwjaars duik. Aangezien ik helaas dit jaar niet de optie had om rond het vriespunt een koude maas in te duiken, moest er wel een alternatief komen. Gelukkig voor mij wordt er elk jaar door Nederlanders een Nieuwjaars duik georganiseerd op Bondi beach in Sydney. Een goed alternatief als je het mij vraagt, lekker met 25 a 30 graden een zee in rennen die voor ons niet koud te noemen is. Dit was een mooie ervaring, om ongeveer 500 Nederlanders met een unox muts de zee in te zien rennen. Het mooiste ervan was het uitleggen aan toeristen wat we in hemelsnaam aan het doen waren met die mutsen op. En zoals het altijd hoort bij een belachelijk evenement, is er altijd een afterparty waar weer vrolijk gedronken kan worden.

De dagen rond oud en nieuw waren gezellige maar drukke dagen, waarna ik even een paar dagen rustig aan heb gedaan. Dit was wel nodig want de afgelopen week stond het surfkamp op de planning. Het surfkamp stond voornamelijk in teken van surfen, zo ongeveer 4 uur per dag voor 5 dagen. Maar na de laatste surf les van de dag werd er natuurlijk ook weer gezellig een pilsje gedronken. Het kamp was erg geslaagd, aangezien ik nu vrij aardig kan surfen. (voor een beginner) Het veel mij 100% mee hoe moeilijk het surfen was, ik kon de eerste dag al een aantal keer blijven staan. Ik ben wel erg blij dat ik dit kamp heb gedaan, want je kunt niet naar Australië gaan en niet proberen te surfen.

Zo dat was het dan eindelijk wel weer. Ik heb nog niet de tijd gehad om alle foto's en filmpjes op de site te zetten, maar dit zal in de loop van de week wel gebeuren.

Groetjess,